Merksteen 

Ankerpunt voor gestorvenen

Al vele jaren wordt in Groningen door een wisselende groep kunstenaars in de tijd rond Allerzielen een avond gehouden waarin er aandacht is voor de wereld van de gestorven mensen. De kunstenaars laten inspireren door de gedachte van Rudolf Steiner, dat gestorven zielen weliswaar in een andere niet zichtbare wereld leven, maar toch geholpen kunnen worden als de mensen op aarde aan hen denken door bijvoorbeeld een spreuk voor hen te zeggen of anderszins iets te doen waarbij voor hen onze liefde voelbaar is.

De tijd rondom Allerzielen is daar heel geschikt voor. Het is van oudsher de tijd dat er ook in het traditionele Christendom aandacht was voor de gestorvenen. Toen ging het erom mensen die overleden waren alsnog door gebed op de goede weg te helpen. Nu gaat het erom door op een kunstzinnige wijze hen opnieuw in gedachte te nemen en onze aandacht te schenken. Dat kan veel betekenen voor zowel de gestorven als de levende mensen.

De uitvoeringen bestaan uit een combinatie van muziek, gedichten, een verhaal en euritmie. De laatste jaren zijn er bijdragen uit de beeldende kunst aan toegevoegd. Dit zijn dan vormen die op de grond gelegd of geprojecteerd worden en die een betekenis hebben in het licht van het leven na de dood.

Ook zijn er projecties van spreuken geweest of had het achterdoek een kwaliteit die een verbinding met de geestelijke werkelijkheid voelbaar maakte. Soms was er een inhoudelijke betoog, dan weer een verhaal over iemand die was overleden. Vrijwel altijd leverde het bijzondere ervaringen zowel voor de makers als voor de ontvangers van de voorstelling.

De groep uitvoerders noemt zich Merksteen. Zij laat zich inspireren door het boek Merkstenen van Dag Hammerskjöld ( 1963). Een reeks meditaties en gedachten die Dag Hammerskjöld, secretaris generaal van de Verenigde Naties na zijn dood door een tragisch vliegtuigongeluk, als geestelijk dagboek bleek te hebben achter gelaten. Het is vaak een bevroeden van een andere niet zichtbare wereld, ver weg en toch zo dichtbij.

Merksteen bestaat uit:
Carla Besterman - euritmie,
Gonne Corstens - beeldende elementen,
John Munneken - belichting en projectie.
Dick van der Vlugt spreekt de gedichten of verhalen.

Zij laten zich elke jaar bijstaan door wisselende musici.
Zo zijn er dit jaar bijdragen te beluisteren van
Johannis von Gleich: cello,
Anneke Schuurmans: mezzo-sopraan en
Rigobert van Zijl: Klavecimbel en piano

print deze pagina...

© Antroposofie in Groningen 2010-2024